อย่ากลัวที่จะเป็น อย่ากลัวที่จะทำ

สิ่งหนึ่งที่ ทำให้คนเรามีความหวังต่อไปได้ คือการรู้ว่าตัวเรา ณ วันนี้ยังหายใจอยู่ บางคนอาจคิดว่าการที่เรายังมีชีวิตอยู่นั้น ไม่ได้สำคัญอะไร ไม่น่าที่จะต้องจับเอมาเป็นประเด็นขบคิด เพราะว่าใคร ๆ ก็มีชีวิตอยู่ทั้งนั้น แต่ถ้ามานั่งนึกกันจริง ๆ แล้ว การที่เราตระหนักว่าเรายังมีชีวิตอยู่นั้น เป็นการสร้างพลังให้กับเราอย่างที่นึกไม่ถึงเลยทีเดียว และพลังนั้นจะทำให้เรากล้าที่จะทำ ในบางสิ่ง บางอย่างที่เรากำลังลังเล

เคย ไหม? อยากทำอะไรสักอย่างแต่ไม่กล้าลงมือ อยากจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ ก็กลัวว่าจะกระทบกระทั่งคนนั้นคนนี้ กลัวคนนั้นจะว่า คนนี้ไม่พอใจ อยากจะสร้างงานที่ดี ๆ สักงาน ก็กลัวจะล้มเหลว กลัวอุปสรรค สรุปว่ากลัวไปทุกอย่าง ปัญหาเยอะแยะไปหมด จะเกิดหรือไ่ม่เกิดก็ยังไม่รู้ รู้แต่ว่า ความคิดของเราคิดอยู่ตลอดเวลา เกิดแน่ ๆ เป็นแน่ ๆ อย่างนั้นก็ไม่เป็นอันทำอะไรเลย อยู่เฉย ๆ ไม่ต้องกระทบกับใคร ไม่ต้องเสียอะไร และสุดท้าย กลายเป็นสิ่งมีชีวิตชีวิตหนึ่ง ที่ธรรมดา ๆ ระบายลมหายใจให้หมดไปวัน ๆ เท่านั้นเอง

แต่ถ้าลองกลับมา คิดอีกมุมหนึ่งว่า ถ้าเราได้ลงมือทำอะไรสักอย่างที่เราลังเลนั้นไปแล้ว ก็ให้สบายใจในระดับหนึ่งว่าจะเกิดอะไรก็ตาม เราก็ได้ทำไปแล้ว สิ่งต่าง ๆ ที่เคยกลัวพวกนั้น ถ้ามันเกิดขึ้น...แล้วจะต้องทำอย่างไรต่อไป จะแก้ปัญหาอย่างไร นั่นแหละคือสิ่งที่ต้องคิดล่ะ อะไรที่ตามมาก็ค่อย ๆ แ้ก้ไปดีไหม อย่าลืมว่า ถ้าถึงตรงนี้ได้ อย่างน้อยเราก้อได้ลงมือทำแล้ว ความฝันเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว อะไรจะหนักหนาสาหัสอย่างไรก็ค่อย ๆ แก้มันไป และตรงนี้เอง...ตรงที่ปัญหาที่เกิดขึ้น ต่อให้มันหนักหนาแค่ไหน...ก็ไม่ต้องกลัว

บอกตัวเองไปเลยว่าอย่างน้อย เราก็ยังมีชีวิตอยู่ เรายังหายใจอยู่ เรายังมีเวลาให้แก้ปัญหา เรายังมีวันพรุ่งนี้ให้คิดหาหนทาง วันนี้แก้ไม่ได้ ก้เอาไว้แก้พรุ่งนี้ต่อ วันนี้้ล้ม พรุ่งนี้ต้องลุก และตรงนี้เอง... ที่เป็นความยิ่งใหญ่ของการมีชีวิต

สิ่งที่ทำให้รู้ว่าใครสักคนมี ชีวิตคือ...
เขาได้ทำในสิ่งที่ควรทำ
และได้ทำชีวิตของเขาให้มีค่า

เหมือน กับวิถีชีวิตของนก... ที่ต้องโบกบินออกมาเผชิญลมแรงในฟ้ากว้าง อาจจะเหน็บหนาวและเสี่ยงกับการบาดเจ็บ แต่นก...ไม่ได้มีชีวิตเพื่อเกาะกิ่งไม้เพียงอย่างเดียว แม้ทุกครั้งที่นกขยับปีกทะยานขึ้นฟ้า จะกระทบแรงลมจนซวนเซ แต่...นกก็ยังประคับประคอง พยุงตัวเองขยับปีกต่อไปได้ เหมือนคนที่ไม่ได้มีชีวิตเพื่ออยู่กับที่ แม้ทุกครั้งที่ลงมือทำอะไรสักอย่างแล้ว จะเกิดความผิดพลาด ล้มเหลว เราก็สามารถใช้สติเพื่อแก้ปัญหาเหล่านั้นได้อย่ากลัวที่จะเป็น อย่ากลัวที่จะทำ นั่นจึงจะเป็นความยิ่งใหญ่ที่แท้จริงของการมีชีวิต